Bertha.reismee.nl

foto's

Hallo allemaal,

Onder kopje foto's zien jullie een impressie van mijn reis in foto's.

gr. Bertha

laatste verhaal vanaf thuis

Hallo Lieve volgers,

Hier dan mijn laatste verhaal geschreven aan de keuken tafel thuis. Na een voorspoedige terugreis landde ik op Schiphol op zondag morgen 9.30 uur. Wachten op mijn koffers, door de douane en dan de deur door, hier stonden Gerard, Pauline, Talitha en Karin me op te wachten.

Smile
Na iedereen geknuffeld te hebben en nadat ze foto's van me hadden gemaakt op weg naar de auto en lekker naar huis. Omdat Pauline deze dag jarig was kwam er visite dus iedereen had me gelijk gezien en gesproken. Toen de visite weg was voelde ik de vermoeidheid pas goed, was ook al op sinds zaterdag 6 uur, ging naar bed heb 12 uur achter elkaar geslapen. waar ik erg aan moet wennen hier is de kou brrrrrr, het is hier 15 graden kouder, daar iedere dag zon en 28 graden gehad.

Gelukkig kan ik terugkijken op een heel mooie tijd waarbij ik veel gezien en meegemaakt heb. Leuke en minder leuke dingen. Waar de tijd vergeleken met hier toch wel 60/65 jaar terug gaat. Denk hierbij aan verhaal van de juf met haar twijgje, kan me nog wel herinneren dat mijn moeder ook wel vertelde dat ze als kind met liniaal op haar handen werd geslagen omdat ze links handig was, kun je je nu ook niet meer hier voorstellen. Dus ooit, generaties verder gaat dat daar ook wel anders. Wat ik ook opvallend en leuk vond is dat de mensen daar altijd vrolijk en vriendelijk zijn, iedereen groet elkaar, hier in Nederland wordt je raar aangekeken als je zomaar iemand groet.

Ik heb een heel leuke tijd gehad bij house of Joy, waarbij ik ook de schrijnende verhalen heb gehoord van de baby's, achtergelaten supermarkt, op straat achtergelaten, HIV, moeder tijdens bevalling overleden, maar de kinderen zijn bij de nonnen in het klooster gebracht en hebben een kans. Hier krijgen ze een basis { eten, drinken, inentingen worden geschonken} tot hun 5de en gaan dan terug naar familie, de nonnen houden de kinderen in de gaten tot hun 18de. Ze worden ook financieel ondersteund (uit giften en donaties) voor educatie zodat ze een kansje hebben op een betere toekomst. Toen ik dit verhaal hoorde van zr. Mira vond ik dit zo mooi dat ik vertelde dat ik geld had opgehaald bij familie, vrienden en kennissen en dat ik dit geld wilde storten naar dit project, ik weet nu dat "mijn" baby's toch een kansje hebben op een betere toekomst dan hun start was.

Dus wil ik iedereen bedanken voor hun gift aan mij. Ik kan julie vertellen dat ik 1000,- euro heb opgehaald en ik dit gestort heb bij de doingoood foundation. Janneke mijn begeleidster daar weet hiervan en gaat zorgen dat dit bij de nonnen terecht gaat komen voor dit doel. Er blijft niets bij eventuele bobo's hangen, en ik weet dat dit heel erg goed gebruikt gaat worden.

Malawi, House of Joy, de nonnen Mira en Thea, huismoeder Flora, de kinderen, wat ik in mijn hart heb gesloten, en misschien ooit..........even terug om te kijken hoe het gaat. XXX

Groetjes en veel liefs,

Bertha

Laatste blog uit malawi

Hallo lieve volgers.

Allereerst wat een leuke lieve ontroerende reacties. Ben blij dat jullie zo genieten van de verhalen.

Na een mooi safari weekend had ik besloten dat ik de maandag maar voor mezelf moest nemen om weer even bij te tanken. Deze dag kwam Janneke de begeleidster bij me voor gesprek omdat ze zich zorgen om me maakte. Ik was al bijna een week aan de diarree en behoorlijk afgevallen en dat is in dit land niet goed. Je moet hier niet in een ziekenhuis belanden. Ze vroeg of ze contact op mocht nemen met Nederland zodat ze konden overleggen met Gerard. Ik had hem ondertussen al geappt en doingoood Nederland had hem gebeld en het advies was terug naar Nederland te gaan zo spoedig mogelijk.

Gelukkig krijg ik nog wel de tijd om op normale manier hier af te sluiten en afscheid te nemen van de lieve nonnen Thea en Mira en van Flora en de baby’s.

Mijn ticket is omgeboekt en zaterdag vlieg ik via Adis Ababa, Frankfurt naar Schiphol waar ik zondag morgen zal aankomen. Ondanks dat ik de laatste 8 dagen niet gered heb ben ik toch super trots op mezelf dat ik dit gedaan heb en toch zover ben gekomen. Heb een hoop gezien en meegemaakt.

De laatste dagen bij house of Joy waren ondanks alles erg leuk. Vandaag was mijn laatste dag en er was een erg leuk afscheid. Alle kinderen hadden hun mooiste kleren aan. We zaten in een grote u vorm met mij als middelpunt. Er werd gezongen geklapt en een hoop blije gezichten. Ik was erg ontroerd, ook mooie woorden andere zr. Thea. Ze wilde dat ik bleef en ik ieder geval terug zou komen, ik was als een mama voor de baby’s. Kreeg een certificaat en een kaart met mooie woorden met een hanger van zr. Theresa. Deze zou me beschermen werd er gezegd, nou ja het is maar waar je in geloofd maar het is een mooi gebaar. Ook kwam ik zr.Mira nog tegen, ze kwam naar me toe en kreeg van haar ook nog mooie woorden. Zo lief, ze hield mijn handen maar vast. Ze zei dat zr. Theresa trots zou zijn omdat ik ondanks mijn ziekte toch naar Malawi was gekomen om dit te gaan doen, dit deed niet iedereen. Mira wist ook nog niet dat ik niet iedereen ben hahaha

Heb met een goed gevoel afscheid genomen van mijn mooie project. Mooie foto's voor mjnj fotoboek mogen maken.

Nog souvenirs gekocht om de kwacha op te maken en morgen rustig aan koffer inpakken. Hopelijk hebben we dan weer water om te douchen want dat kon vandaag niet. Niet voor te stellen in Nederland maar er was vandaag geen water en geen stroom overdag. Nu wel stroom nog geen water. Kan nu al vertellen morgen overdag geen stroom maar 's nachts pas weer.

Dit was de laatste blog vanuit Malawi, Lilongwe

De allerlaatste komt vanaf mijn keukentafel, en dan met veel foto's van mijn avontuur zodat jullie er een beeld bij krijgen.

Tionana en tot ziens

Groetjes Bertha ????????

Safari

Hallo allemaal,

Donderdag om 7 uur ''s morgens werden we opgehaald door de taxi om ons naar Kiboko rezen te brengen. Na het invullen van formulieren gingen we opweg in een grote jeep. Bij de grens aangekomen na 3 uurtjes eerst uitchecken in Malawi om in te checken een paar meter verderop in Zambia. Dit ging allemaal vlot en heb een paar mooie stempels in mijn paspoort ???? de reis kon verder gaan. Tegen 15 uur waren we op plaatst van bestemming.

We werden hartelijk verwelkomt door Desi en na de nodige instructies werden we naar onze tent gebracht. Mooie 2 persoons tenten. Vandaag nog even rustig maar vrijdag zouden we door de bewakers om 5 uur gewekt worden omdat om 6 uur de 1ste safari tocht begon. Dan was het nog niet zo warm en meer kans dat de dieren gespot werden. De safari rit duurde tot 10 uur. Dan om half 12 lunch en de avond rit begint om 16 uur, tot 18 uur is het licht en dan is het donker en ga je in het donker dieren spotten. Ook zo spannend dit ????

We hadden gelijk de 1ste dag al geluk. We hebben al de dieren gespot, nijlpaarden, olifanten, zebra''s, giraffen, krokodil, buffels, mooie vogels, schildpad, de luipaard,

De laatste rit gister (programma hetzelfde als vrijdag) spotte we nog de hyena, mooi van lelijkheid, en de andere dieren

Wat erg gaaf was is dat je gewekt werd door de olifanten die vlak langs je tent liepen terwijl je lekker in je bedje lag, of ze bleven even naast je stilstaan. Echt een super belevenis en spannend.

Wat ook weer tot je doordringt is dat we maar erg nietig zijn op deze planeet. Vooral als je op die grote savanne staat en de stilte tot je doordringt en je naar de zonsondergang kijkt. Zo verschrikkelijk mooi.

Ik heb heel erg genoten van dit safari weekend alhoewel ik wel helemaal naar de klote ben nu. Door de warmte (40 graden) meer last van mijn MS, meer vermoeid en zer benen, maar ik had het er graag voor over. Nu weer hier in Lilongwe waar het voor mij normale warmte is (25graden) en dan komt het wel weer goed.

Voor vandaag weer genoeg,

Tionana

Groetjes van Bertha

Weer leuk verhaal

Lieve volgers,

Wat leuk om jullie reacties te lezen, super ????

Na een heerlijk weekend weer aan het werk. We zaten met 3 personen bij William in de tuktuk. Toen hij politie zag draaide hij een oprit in en zei dat er 1 persoon even een stukje moest lopen tot voorbij de politie controle. Dit werd gedaan en William zette de tuktuk aan de kant van de weg stil, toen de lopende persoon langs de politie liep zei deze tegen haar, je vrienden staan daar hoor loop er maar snel heen en stap maar weer in. Lachen niet, je maakt wat mee ????????

Op het project gaat het goed. Erg leuk is dat de kindjes je steeds meer gaan herkennen en hun armpjes de lucht in gaan als je komt, minder leuk is dat ze weer afscheid moeten nemen en ik weer wegga of paar weken, tot die tijd nog maar genieten, knuffelen en ze een beetje verwennen.

Er is een nieuw meisje van 2 weken achter gelaten bij house of Joy. Zo'n klein poppetje met al de eerste bagage in haar rugzakje. Heb zr. Mira nog gesproken en dit meisje staat op de adoptie lijst in de hoop op een beter leven voor haar. Zr. Mira hoopte dat ze terecht kwam bij de rijkere Malawinezen en gewoon in haar eigen land bleef. Maar als dit niet gebeurde dan was het ook maar zo ze wil het beste voor het kind zei ze.

Ook weer even gekeken bij de kleuters. Ze hadden nu rekenles. Heel apart hoe dit hier gaat. Er stond in een vierkantje een 10 en daar omheen de andere cijfers. Nu moesten de kinderen van de cijfers 2 noemen met als uitkomst 10. Bv de 8 en 2. Wie dit goed deed kreeg een applausje, maar wie dit niet goed deed moest met gespreide armen voor in de klas staan tot iedereen geweest was. Dan moesten die kinderen hun handen vooruit steken met de binnenkant naar boven.......je raad het al......dan kregen ze toch een jens met dat twijgje en o wee als je je handen terug trok. Dan pakte de huismoeder je handen vast zodat de juf er een nog hardere tik op kon geven. Dit had ik nog niet zo heftig gezien en ook voor het eerst dat ik met tranen in mijn ogen zat van emotie, ik ben erbij weggegaan.

Ik had al een andere keer een gesprekje met de juf gehad over het waarom van het twijgje en dat dit bij ons niet gebruikelijk was. Ze vertelde toen dat dit was omdat de kinderen moeten leren naar wie ze moeten luisteren, wie het gezag heeft en dat ze op moeten leren opletten in de klas. Is hier echt van ik ben de baas en naar mij wordt geluisterd en je doet wat ik zeg. Verteld hoe het bij ons gaat en dat ik hier wel van geschrokken was, waarop de juf zei dat dit hun methode was. Zal nog lang duren voor dit veranderd.

Ik besef me steeds meer dat ik blij ben dat mijn wiegje hier niet heeft gestaan. Het had zomaar ook gekund hé, dan was ik niet wie ik nu ben met de kansen die ik gehad heb en de dingen die ik mag doen.

Vandaag rugtas pakken, morgen lekker 4 dagen op safari in Zambia, daar gaat mijn volgende blog over, dat mooie avontuur ????

Tionana en fijne dagen iedereen,

Groetjes van Bertha ????

Senga Bay

Hallo alle volgers ????

Vrijdag de 18de was een heftige dag. Toen William Maaike en mij naar ons project bracht was er onderweg in een dorpje een opstand. Alle dorpelingen liepen uit om te kjjken en er was veel autoriair gezag. Er lag een man in de greppel en daar liepen 4 van ik dacht politie maar was security op af en begonnen die man de schoppen en slaan. Niet te zuinig. Toen we op ons project kwamen vroeg ik aan William wat daar nu aan de hand was. Deze man had het weekend ervoor, dus er waren alweer 6 dagen verstreken, iets gedaan en had weten te ontkomen. De security herkende deze man en trapte hem toen toch nog maar even inelkaar had hij zijn "straf" toch nog gehad. Dit was erg heftig om te zien allemaal en ik oerdegelijke me er niet prettig bij.

Bij house of Joy is op vrijdag een andere huismoeder het hoofd. Normaal is Flora dit, en zei is een lieverdje. Deze van vandaag is wat hardhandige bij de baby’s in mij ogen en alles moet snel achter elkaar erin bij de kleintjes. Als 10 uurtje kregen ze chips ( dit krijgen ze van supermarkt) Chipoto of nibbit. Een traktatie voor de kindjes en een smullen ervan. Lekker spelen op de overdekte binnen speelplaats. Nog geen uur na de chips moesten de kindjes naar het eetgedeelte worden gebracht en kregen ze al hun hun warme middag hap. Er was 1 kindje die sliep en die werd op zijn hoofd getikt en heen en weer geschud om wakker te worden en zodra hij huilde werd het eten erin gestamt. Ik kon dit niet meer aanzien en ben weggegaan. Heb kindjes waar ik mee bezig was meegenomen, gewassen verschoont en in hun bedje gelegd. Ja bij ons is het toch zo van ze huilen of komen wel als ze honger hebben. In mijn ogen hadden ze dit nog niet na een zakje chips.

Ook heb ik nog even gekeken bij het lesgeven van de kleuters. De net 4 jarige zitten bij de ruim tot bijnaan of ruim 5 jarigen in de klas. Wij weten dat de 4 jarigen nog niet over alle motoriek beschikken als de rui 5 jarigen, nou hier niet hoor. De juf had letters op haar kinder schoolborden geschreven, de A en E en dit moesten de kinderen omstebeurt na doen voor deklaag op het bord. Degene die dit goed hadden kregen een koekje, je begrijpt het natuurlijk al dat de oudste iedere x een koekje kregen en de jongste voor joker werden gezet voor de klas. Die kreeg een tik en dit mochten de kinderen dan ook nog doen ???? niet echt mijn ding. Ook heeft de juf een twijgje van hout in haar handen, dit gebruikt ze als aanwijsstok maar ook krijgen de kinderen daar geregeld een tik mee, en niet te zuinig ook, doet vet pijn zo hard. Heb zo de neiging om die stok uit haar hand te trekken maar ja het zijn hun gewoontes dus loop ik maar weg.

Nu is het weekend en een het even vacantie gevoel. Ik ben op Senga Bay bij lake Malawi. Zo mooi hier en wat een rust. Het kabbelende water heerlijk. Zaterdag boottocht naar een eiland en hier de hele middag gezeten. Gezwommen en geluncht. Lokale vis, rijst en groente, dit was erg lekker. Tot einde van de middag op het eiland gebleven en toen met de boot weer terug. We slapen in een hutje van rieten tuinafscheiding zijn de muren en golfplaten dakje ???? dit heeft wel wat hoor.

Omdat er iets in de communicatie niet goed ging en de gids niets had geregeld was er salons eigenlijk geen eten, dit werd alsnog van de restjes gemaakt. Van morgen heerlijk ontbijten met roerei en toast. Vandaag rustig aan dagje met zwemmen en niets doen. Eind van de dag worden we weer terug gebracht naar Lilongwe, naar het Doingoood huis. Zondag avond om 19 uur zijn we dan weer bij de anderen plus een nieuwe bewoner.

Tionana en tot de volgende keer,

Groetjes Bertha

Senga Bay

Hallo alle volgers ????

Vrijdag de 18de was een heftige dag. Toen William Maaike en mij naar ons project bracht was er onderweg in een dorpje een opstand. Alle dorpelingen liepen uit om te kjjken en er was veel autoriair gezag. Er lag een man in de greppel en daar liepen 4 van ik dacht politie maar was security op af en begonnen die man de schoppen en slaan. Niet te zuinig. Toen we op ons project kwamen vroeg ik aan William wat daar nu aan de hand was. Deze man had het weekend ervoor, dus er waren alweer 6 dagen verstreken, iets gedaan en had weten te ontkomen. De security herkende deze man en trapte hem toen toch nog maar even inelkaar had hij zijn "straf" toch nog gehad. Dit was erg heftig om te zien allemaal en ik oerdegelijke me er niet prettig bij.

Bij house of Joy is op vrijdag een andere huismoeder het hoofd. Normaal is Flora dit, en zei is een lieverdje. Deze van vandaag is wat hardhandige bij de baby’s in mij ogen en alles moet snel achter elkaar erin bij de kleintjes. Als 10 uurtje kregen ze chips ( dit krijgen ze van supermarkt) Chipoto of nibbit. Een traktatie voor de kindjes en een smullen ervan. Lekker spelen op de overdekte binnen speelplaats. Nog geen uur na de chips moesten de kindjes naar het eetgedeelte worden gebracht en kregen ze al hun hun warme middag hap. Er was 1 kindje die sliep en die werd op zijn hoofd getikt en heen en weer geschud om wakker te worden en zodra hij huilde werd het eten erin gestamt. Ik kon dit niet meer aanzien en ben weggegaan. Heb kindjes waar ik mee bezig was meegenomen, gewassen verschoont en in hun bedje gelegd. Ja bij ons is het toch zo van ze huilen of komen wel als ze honger hebben. In mijn ogen hadden ze dit nog niet na een zakje chips.

Ook heb ik nog even gekeken bij het lesgeven van de kleuters. De net 4 jarige zitten bij de ruim tot bijnaan of ruim 5 jarigen in de klas. Wij weten dat de 4 jarigen nog niet over alle motoriek beschikken als de rui 5 jarigen, nou hier niet hoor. De juf had letters op haar kinder schoolborden geschreven, de A en E en dit moesten de kinderen omstebeurt na doen voor deklaag op het bord. Degene die dit goed hadden kregen een koekje, je begrijpt het natuurlijk al dat de oudste iedere x een koekje kregen en de jongste voor joker werden gezet voor de klas. Die kreeg een tik en dit mochten de kinderen dan ook nog doen ???? niet echt mijn ding. Ook heeft de juf een twijgje van hout in haar handen, dit gebruikt ze als aanwijsstok maar ook krijgen de kinderen daar geregeld een tik mee, en niet te zuinig ook, doet vet pijn zo hard. Heb zo de neiging om die stok uit haar hand te trekken maar ja het zijn hun gewoontes dus loop ik maar weg.

Nu is het weekend en een het even vacantie gevoel. Ik ben op Senga Bay bij lake Malawi. Zo mooi hier en wat een rust. Het kabbelende water heerlijk. Zaterdag boottocht naar een eiland en hier de hele middag gezeten. Gezwommen en geluncht. Lokale vis, rijst en groente, dit was erg lekker. Tot einde van de middag op het eiland gebleven en toen met de boot weer terug. We slapen in een hutje van rieten tuinafscheiding zijn de muren en golfplaten dakje ???? dit heeft wel wat hoor.

Omdat er iets in de communicatie niet goed ging en de gids niets had geregeld was er salons eigenlijk geen eten, dit werd alsnog van de restjes gemaakt. Van morgen heerlijk ontbijten met roerei en toast. Vandaag rustig aan dagje met zwemmen en niets doen. Eind van de dag worden we weer terug gebracht naar Lilongwe, naar het Doingoood huis. Zondag avond om 19 uur zijn we dan weer bij de anderen plus een nieuwe bewoner.

Tionana en tot de volgende keer,

Groetjes Bertha

Extra krantje met een vraag!

Ik had vandaag rustig aan dagje en ben naar de stad gegaan. Hier lekker rond gelopen en geld gepind voor het weekend en mij die geen gedaan,. Kwam in een soort zeeman winkel en hier gekeken naar plastig broeken die ik wil gaan aanschaffen omdat op mijn project er veel van die plastic broeken stuk zijn en geen nut meer hebben. Ze zijn 1042 kwacha per stuk, dit is ongeveer 1.25 euro.

Misschien kan ik op deze manier de twijfelaars nog over de streep halen om iets te sponseren, alle kleine beetjes helpen.

Dit kan op nr.

NL20 RABO 0159 5433 55

Het wordt echt nuttig besteed allemaal. Vorige week heb ik speelgoed voor kinderen van 0 tot 1 jaar gekocht omdat ze alleen maar een bal hadden. Dit werd ook goed ontvangen.je moet ze tenslotte wel blijven prikkelen ik hun ontwikkeling. Ook gaat er een groot deel van het sponsor geld naar house of Joy voor educatie materiaal en medicijnen. Denk hierbij aan het inenten van de kinderen, bij ons normaal maar hier niet.

Kinderen zijn de toekomst, zij moeten dit prachtige land opbouwen.

Ik heb vandaag lekker relaxed bij Kiboko gezeten en geluncht. Vanavond met de hele groep uit eten, waar een verrassing, en morgen weer naar mij schatjes bij house of Joy.

Was een kort stukje nogeschreven even. Voor degene die ik zover heb gekregen om toch nog een gift te doen, heel erg BEDANKT ????????

Groetjes van Bertha

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Doingoood