Lieve volgers,

Wat leuk om jullie reacties te lezen, super ????

Na een heerlijk weekend weer aan het werk. We zaten met 3 personen bij William in de tuktuk. Toen hij politie zag draaide hij een oprit in en zei dat er 1 persoon even een stukje moest lopen tot voorbij de politie controle. Dit werd gedaan en William zette de tuktuk aan de kant van de weg stil, toen de lopende persoon langs de politie liep zei deze tegen haar, je vrienden staan daar hoor loop er maar snel heen en stap maar weer in. Lachen niet, je maakt wat mee ????????

Op het project gaat het goed. Erg leuk is dat de kindjes je steeds meer gaan herkennen en hun armpjes de lucht in gaan als je komt, minder leuk is dat ze weer afscheid moeten nemen en ik weer wegga of paar weken, tot die tijd nog maar genieten, knuffelen en ze een beetje verwennen.

Er is een nieuw meisje van 2 weken achter gelaten bij house of Joy. Zo'n klein poppetje met al de eerste bagage in haar rugzakje. Heb zr. Mira nog gesproken en dit meisje staat op de adoptie lijst in de hoop op een beter leven voor haar. Zr. Mira hoopte dat ze terecht kwam bij de rijkere Malawinezen en gewoon in haar eigen land bleef. Maar als dit niet gebeurde dan was het ook maar zo ze wil het beste voor het kind zei ze.

Ook weer even gekeken bij de kleuters. Ze hadden nu rekenles. Heel apart hoe dit hier gaat. Er stond in een vierkantje een 10 en daar omheen de andere cijfers. Nu moesten de kinderen van de cijfers 2 noemen met als uitkomst 10. Bv de 8 en 2. Wie dit goed deed kreeg een applausje, maar wie dit niet goed deed moest met gespreide armen voor in de klas staan tot iedereen geweest was. Dan moesten die kinderen hun handen vooruit steken met de binnenkant naar boven.......je raad het al......dan kregen ze toch een jens met dat twijgje en o wee als je je handen terug trok. Dan pakte de huismoeder je handen vast zodat de juf er een nog hardere tik op kon geven. Dit had ik nog niet zo heftig gezien en ook voor het eerst dat ik met tranen in mijn ogen zat van emotie, ik ben erbij weggegaan.

Ik had al een andere keer een gesprekje met de juf gehad over het waarom van het twijgje en dat dit bij ons niet gebruikelijk was. Ze vertelde toen dat dit was omdat de kinderen moeten leren naar wie ze moeten luisteren, wie het gezag heeft en dat ze op moeten leren opletten in de klas. Is hier echt van ik ben de baas en naar mij wordt geluisterd en je doet wat ik zeg. Verteld hoe het bij ons gaat en dat ik hier wel van geschrokken was, waarop de juf zei dat dit hun methode was. Zal nog lang duren voor dit veranderd.

Ik besef me steeds meer dat ik blij ben dat mijn wiegje hier niet heeft gestaan. Het had zomaar ook gekund hé, dan was ik niet wie ik nu ben met de kansen die ik gehad heb en de dingen die ik mag doen.

Vandaag rugtas pakken, morgen lekker 4 dagen op safari in Zambia, daar gaat mijn volgende blog over, dat mooie avontuur ????

Tionana en fijne dagen iedereen,

Groetjes van Bertha ????